Een zeer verdrietig bericht.

[Elsa]

Door: redactie
1/10/13 - 03u48 Bron: Het Laatste Nieuws © photo news.
Voor het eerst heeft een Vlaming zich laten euthanaseren na een geslachtsoperatie. Onder medische begeleiding van VUB-professor Wim Distelmans nam Nathan Verhelst (44) gisteren om 14 uur afscheid van het leven. Nathan, die 42 jaar lang Nancy heette, zag geen andere uitweg meer. Hij was als jongen geboren in een meisjeslichaam, en is als man gestorven in een lijf dat hij niet wilde. "Hier was sprake van ondraaglijk psychisch lijden."

Nathan werd 44 jaar geleden in Hamme geboren als Nancy, als enige dochter in een gezin met drie jongens. "Ik was het meisje dat niemand wilde", getuigde Nathan, 24 uur voor zijn dood aan onze redactie. "Terwijl mijn broers opgehemeld werden, kreeg ik een berghok boven de garage als slaapkamer. 'Was je maar een jongen geweest, klaagde mijn moeder'. Ik werd getolereerd, meer niet."

Nathan ontdekte - al dan niet onder druk van zijn familie - als tiener dat hij zich beter voelde als man. "Ik scheerde me druk, droeg liefst ruige jeans en werd verliefd op vrouwen." Maar zijn echte droom was een geslachtsoperatie. Die kwam er in drie fasen: een hormonenkuur in 2009, wat later een borstamputatie en tot slot een vervangpenis in 2012. Maar geen van beide operaties verliepen naar wens.

LEES HET VOLLEDIGE INTERVIEW VANDAAG IN HET LAATSTE NIEUWS, OOK VERKRIJGBAAR IN DIGITALE VERSIE

[Charlotte C]

Ik las dit berichtje net en ik vond het zo zielig. De wereld is hard, dat blijkt wel, en vaak ook dichter bij de voordeur dan men denkt. Ik hoop dat er nog wel een heel klein beetje geluk in dit verloren leven is geweest. Laten we met zijn allen stilstaan bij dit leven dat als een kaars is uitgegaan en hopen dat de wereld ooit verbetering zal zien.

Charlotte C

[Elsa]

Moeder na euthanasie transgenderzoon: ‘Het doet me niks. Hij was een monster’
woensdag 02 oktober 2013, 11u44

Auteur: kidr








Mail
Print










Vorige
1/2
Volgende







edX
Ads by Rubicon Project



Alles over

Binnenland

.




SINT-NIKLAAS - In aanwezigheid van vijf vrienden en verder geen familie nam de 44-jarige Nathan Verhelst maandag afscheid van het leven. De man koos bewust voor euthanasie na verschillende mislukte geslachtsoperaties: hij was geen vrouw meer maar ook geen echte man. Op medelijden van zijn moeder hoeft Nathan echter niet te rekenen: ‘Zijn dood doet me niks. Ik voel geen verdriet of berouw, hij was een monster’, getuigt de vrouw in Het Laatste Nieuws.


Nathan zat jarenlang in het verkeerde lijf. Geboren als Nancy, maar diep vanbinnen een jongen. In 2010 besliste ze om definitief als man door het leven te gaan. Er volgde een eerste hormonenkuur en de eerste stappen verliepen goed. Nancy was dan ook zo trots als een pauw toen ze na de verwijdering van haar eileiders haar identiteitskaart kon aanpassen. Voortaan was zij een hij: Nancy werd Nathan.

Mislukte geslachtsoperatie

Maar bij een operatie om Nathans borsten te verwijderen, liep het mis. ‘Hij wou een mooie man zijn, met een platte borstkas. Maar de borstamputatie leverde niet het gewenste resultaat en ook de penisconstructie werd een flop. Er traden complicaties op waarbij de penis moest worden ingekort. Nathan werd met een onherstelbaar letsel opgezadeld en oordeelde dat zijn identiteit helemaal was scheefgetrokken’, verklaart een reporter die bij de euthanasie aanwezig was.

Nathan werd depressief en besliste in november vorig jaar om zo snel mogelijk tot euthanasie over te gaan. Kwaad op wat het leven hem had toebedeeld besliste hij uiteindelijk om op 30 september, in aanwezigheid van een vijftal vrienden, uit het leven te stappen. Zijn familie was niet aanwezig en werd ook niet op de hoogte gebracht van zijn laatste dag. Zijn moeder was wel via een petekind te weten gekomen dat haar ‘zoon’ euthanasie overwoog, maar nam geen contact meer op.

‘Ik heb een monster op de wereld gezet. Zo lelijk’

Een totaal gebrek aan liefde thuis, noemde Nathan het. ‘Terwijl mijn broers opgehemeld werden, kreeg ik een berghok boven de garage als slaapkamer. Was je maar een jongen geweest, klaagde mijn moeder’, vertelde hij daarover.

Dat de banden met zijn familie ronduit slecht waren, blijkt ook uit een interview met de moeder van Nathan in Het Laatste Nieuws. De vrouw reageert ijskoud op zijn dood. ‘Voor mij is het nog altijd Nancy’, verklaart de vrouw, ‘maar haar dood doet me niets. Toen ze geboren werd viel mijn droom in duigen. Ik had een monster op de wereld gezet, zo lelijk. Nancy was voor mij een afgesloten hoofdstuk. Ze heeft het zelf zo ver laten komen. We hebben nooit een band gehad, dus die kon ook niet verbroken worden.’

[Angeladelange]

Ik hoop dat ze die moeder een keer voor de trein gooien. Ongelofelijk dat dit wijf zo over haar kind praat. Ik heb hier echt geen woorden voor.

Moeder van Nancy/Nathan: Sterf lekker af!

[Charlotte C]

Ik kan de reactie van die moeder dus echt NIET begrijpen, het lijkt me toch dat het levensgeluk van je kind, ongeacht leeftijd, oriëntatie en gevoelens, boven alles gaat. Wat is er gebeurd met onvoorwaardelijke moederliefde.

Charlotte C

[Elsa]

De naam Moeder is zij niet waard. Kijk naar het vierde filmpje, wat een moed heeft Nathan met deze keuze.

http://www.tvoost.be/nl/2013-10-24/nath ... mlfCXC8Ato" onclick="window.open(this.href);return false;

[SaskiaTS]

Gebeurd hier ook. Lees maar het jaarverslag van de Levenseindekliniek op hun site. En daarin het interview met psychiater Gerty van Castelen. Die casus werd breed uitgemeten in de pers dat het ging om smetvrees en anorexia. Maar er was dus ook sprake van genderdysforie.

[SaskiaTS]

Pagina 52, 53, 54 en 55