"Zo, dit verdient een applausje!"...
Ik antwoordde: "Oh ja?"
- "Ja, ik heb zeker tien minuten gerend op deze hakken en ik kan je vertellen, dat is een prestatie..."
Ik wilde zeggen:
"Ja vertel me, hoe doe jij dat,
ik kan dat niet" maar begon te aarzelen en zei uiteindelijk iets onsamenhangends. Ik dacht, zo maak ik wel een erg vreemde indruk, en vertelde haar over mijn geaardheid.
Ze begreep het wel, een van haar vrienden was transseksueel; hoe was dat bij mij, hoe zijn de reacties op straat....
"Best goed, maar bepaalde reacties van marokanen vind ik wel eens griezelig"...
Een jongen bij ons in de coupe begon met zijn handen te zwaaien en riep:
"Maar ik niet! en ik ben marokkaan"...
Hij kwam bij ons zitten en we raakten met zijn drieen in gesprek over politiek en andere onderwerpen.
In Utrecht namen we afscheid, de jongen zei:
"Nou tot ziens meid, en laat je niet kisten"...
zo zie je maar weer..ik zit vol met vooroordelen...
Mina
