Geplaatst: zo aug 19, 2007 13:00
Hoi iedereen,
Passabel zijn, tsja voor de een ben je het wel, voor de ander niet.
Ga nu effe vanuit mezelf te rade, ik heb van die momenten dat ik me goed voel en blijkbaar ben ik dan passabel (zonder enig hormoongebruik, operaties en met haarwerk), maar op momenten dat ik onzeker ben valt mijn passabiliteit ook erg terug, schijnbaar gaat dit toch met elkaar samen.
Ben laatst verhuist naar een galerijflat, en ging met een goede vriendin net de deur uit, kwam de nieuwe buurvrouw voorbij, vroeg ze opeens aan mijn vriendin, woont die jongen al hiernaast, waarop mijn vriendin haar vertelde: Ja, en naar mij wees.
Ohh, riep de buurvrouw, ik dacht dat er een jongen kwam te wonen.
Ze had het pas door toen ik haar iets vertelde, dus mijn stem is nog niet oke.
Oke, laatst met vriendin naar bospop geweest, was echt super daar, maar wel de nodige onderzoekende blikken gehad, glimlachje terug doet dan wonderen en de meeste mensen schenken echt niet veel aandacht aan je hoor, denk dat ik meer opval doordat ik mijn baardschaduw nog moet camoufleren, goh wat haat ik dat.
Heel soms vang ik het nog wel op hoor, vragen de mensen het zich onderling af, " Volgens mij is dat een man, travestiet ????"
Geeft aan dat ze zich niet helemaal zeker zijn, maar na goed kijken zullen ze het dan heus zien.
En trouwens, waarom kijken ze, zien ze echt een man, of zien ze een opvallende vrouw????
Kijk trouwens eens goed rond in de supermarkt bijvoorbeeld, kijk hoe de vrouwen er daar uitzien en bijlopen, zitten er genoeg bij met een mannelijke trekjes hoor.
Denk dat het belangrijkste is dat je je gelukkig voelt met wie je bent, als je dat uitstraalt ben je volgens mij al een heel eind, en dan gaan de mensen jou zien als de persoon die je bent.
groetjes Bibi
Passabel zijn, tsja voor de een ben je het wel, voor de ander niet.
Ga nu effe vanuit mezelf te rade, ik heb van die momenten dat ik me goed voel en blijkbaar ben ik dan passabel (zonder enig hormoongebruik, operaties en met haarwerk), maar op momenten dat ik onzeker ben valt mijn passabiliteit ook erg terug, schijnbaar gaat dit toch met elkaar samen.
Ben laatst verhuist naar een galerijflat, en ging met een goede vriendin net de deur uit, kwam de nieuwe buurvrouw voorbij, vroeg ze opeens aan mijn vriendin, woont die jongen al hiernaast, waarop mijn vriendin haar vertelde: Ja, en naar mij wees.
Ohh, riep de buurvrouw, ik dacht dat er een jongen kwam te wonen.
Ze had het pas door toen ik haar iets vertelde, dus mijn stem is nog niet oke.
Oke, laatst met vriendin naar bospop geweest, was echt super daar, maar wel de nodige onderzoekende blikken gehad, glimlachje terug doet dan wonderen en de meeste mensen schenken echt niet veel aandacht aan je hoor, denk dat ik meer opval doordat ik mijn baardschaduw nog moet camoufleren, goh wat haat ik dat.
Heel soms vang ik het nog wel op hoor, vragen de mensen het zich onderling af, " Volgens mij is dat een man, travestiet ????"
Geeft aan dat ze zich niet helemaal zeker zijn, maar na goed kijken zullen ze het dan heus zien.
En trouwens, waarom kijken ze, zien ze echt een man, of zien ze een opvallende vrouw????
Kijk trouwens eens goed rond in de supermarkt bijvoorbeeld, kijk hoe de vrouwen er daar uitzien en bijlopen, zitten er genoeg bij met een mannelijke trekjes hoor.
Denk dat het belangrijkste is dat je je gelukkig voelt met wie je bent, als je dat uitstraalt ben je volgens mij al een heel eind, en dan gaan de mensen jou zien als de persoon die je bent.
groetjes Bibi
