Geweldige link, moet je echt eens lezen

[mila]

Hoi Melina,

bij jou heeft je 'gender issue' vaste vorm aangenomen, je bent inmiddels (succesvol) post op.
Voor zo ver ik begrepen heb heeft Frederique's 'gender issue' geen vaste vorm aangenomen, ze kan alle kanten uit. Of terug.

Maakt nogal een verschil allemaal, toch?

En ja, ik ken de ervaring om als vrouw gezien en behandeld te worden maar als ik met een leuke meneer in aanraking kom, en ik merk niet aan zijn manier van kijken of lichaamstaal of gezichtsuitdrukking dat ie niet in de gaten heeft hoe ik in elkaar zit, dan vertel ik het toch even tussen neus en lippen door, afhankelijk van de situatie dan. Ik ben niet geopereerd he?

Verder stel ik me hoe dan ook niet beschikbaar op, want mannen zijn net honden wat dat betreft; ze ruiken een - al dan niet subtiel- beschikbare vrouw van 5 km afstand. Ze merken dat aan de manier waarop zo'n vrouw kijkt, evt contact zoekt enzenz.
En als ik me beschikbaar opstel, en zo'n man realiseert zich plots dat ie met een TS te maken heeft, dan heb ik het gedaan natuurlijk.

Kortom: never speak to anyone, unless spoken to.

En weet je nou wat? Dat onbeschikbare, dat ontoegankelijke........dat blijkt heel erg aantrekkelijk te zijn. "Play hard to get", zogezegd, het aloude vrouwenspelletje, het werkt! lol!

Hoe nukkiger en grilliger en afstandelijker ik me gedraag hoe harder ze achter me aan lopen, of ze nou weten of ik een ts ben of niet.

Leuk is het wel, en het geeft sjeu aan het bestaan.......en ik ben net als jij, alles behalve frigide

Groetjes Mila.

[Ciska Lacomte]

Ik ga de laatste posting van Melina niet helemaal quoten, maar ik sluit me inhoudelijk bij haar argumenten aan. We leren immers allemaal steeds weer dat je uiterlijk erg belangrijk is. Kijk maar eens wat de eerste tip is die gegeven wordt als je op sollicitatiegesprek gaat, bijvoorbeeld: Die gaat over 'het uiterlijk'.
Waarom trekt een dame in een extreem kort rokje in het openbaar veel meer aandacht dan wanneer ze in een pantalon en een lange jas loopt? Ruikt een kort rokje anders ofzo?
Maar het zijn niet alleen de contacten met mannen, hoor Melina; ook seksegenotes gaan heel anders met je om als ze je zonder aarzelen of afwijkende signalen direct accepteren als vrouw.
Daar gaat het uiteindelijk om: Niet langer hoeven denken dat je 'eigenlijk' een vrouw bent, maar zonder meer aan allerlei reacties merken dat je werkelijk vrouw bent.

Ciska.

[mila]

<ook seksegenotes gaan heel anders met je om als ze je zonder aarzelen of afwijkende signalen direct accepteren als vrouw.>

ja, dat is waar ja, ik heb veel vrouwelijke clienten, al dan niet bejaard, die idd over de meest persoonlijke vrouwenzaken beginnen.
De meest intieme vrouwenzaken wel te verstaan.

Ik kan me daar soms zo over verbazen.......maar leuk vind ik het wel.

Mila.

[Frederique_]

Melina,

Leven is meer dan alleen seksen. Dat jij als net-post-op in een seksfase zit betekent niet dat een ander ook per-se seksueel actief moet worden om "een leven" te hebben. 't Is maar net wat iemand zelf belangrijk vindt...

Verder kreeg ik gelijk toen ik tegen Mila schreef dat als het mij zou lukken om niet-passabel te solliciteren dat er dan vast wel een andere reden zou komen waarom ik passabel zou moeten worden. En inderdaad, nu noem jij seks als reden waarom je per-se all-the-way moet gaan en per-se passabel moet zijn...

Niet passabel zijn is voor mij een oplossing. Misschien ook voor anderen. Misschien niet voor jou. So be it...

Groetjes,

Frederique

[mila]

<Leven is meer dan alleen seksen. Dat jij als net-post-op in een seksfase zit betekent niet dat een ander ook per-se seksueel actief moet worden om "een leven" te hebben. 't Is maar net wat iemand zelf belangrijk vindt...>

Lijkt me niet zo heel gek voor een post op die tot haar SRS genitaal op slot zat, of een gevangene was van een setje verkeerde genitalieen.

Geen geldig argument Frederique.

Groetjes Mila.

[Frederique_]

Ik denk dat ik verkeerd begrepen word.

Ik vind het ook normaal dat Melina dat doet. Ik vind het niet normaal als ze, doordat dit voor haar op dit moment 100% belangrijk is, over een ander voor wie seksuele relaties minder of niet belangrijk zijn gaat schrijven dat zoiemand "geen leven heeft". Leven is meer dan dansen en seksen.

Groetjes,

Frederique

[lief dinnetje]

Patricia schreef :

O ik dacht dat hier juist vaak beweerd werd dat een "hetero" man het psychisch sowieso niet kan trekken om een relatie met een post-op TS te hebben.
Die hetero man komt met zichzelf in een ID-crisis (heb ik hier in ieder geval vaak voorbij zien komen in het verleden)

Inderdaad ! En juist daarom moeten ze eerst stapelverliefd op jou kunnen worden.
Pas dan kunnen ze 'hun' eigen vooroordelen overwinnen.
Traag en step by step heb ik dat dus zelf 'ondervonden'.
In deze contekst heb je het passable zijn dus nodig om tijd te winnen.

Ik heb ondervonden dat zeggen dat je trans bent voor een date absoluut fout is.
Je krijgt toch meteen het deksel op je neus.
Ook bij de eerste date hou je best te lippen op elkaar.

Lynne schrijft dat ook hé : (Fantastisch toch hoor die site : )

Partnering presents postop women with some challenges, especially that of "when to tell" a lover about one's past. This can be one of the most traumatic periods a transitioned woman faces - - - right when she should be happiest and on "cloud-nine", she realizes that she can lose her lover if her past comes out the wrong way - - - or if her lover otherwise reacts badly to the news.

There is no best rule for when to tell. Some postop women tell right away or before there is intimacy, while others wait until there is a deep emotional bond. Newly transitioned women tend to tell way too early, even on a first date, and often obsess with "being honest". This is especially true of women who are dating men and yet are afraid of men, and who are fearful of "violence" if a male lover were to find out later and feel "deceived".

However, most long-term postop women have learned that it's best to wait until there is a real reason to tell. We've seldom heard stories of "violence upon finding out later". If there is rejection, which isn't usually the case, then it is just usually via words. And, after all, did their date tell them all about his past when they first met? In many cases a man may not have even told the woman whether he is married or not, and this may not matter to her under some circumstances. Thus there are not hard and fast rules on when, or even if, to tell. Each woman has to use her own intuition and judgment in each case.

Unfortunately, transsexual women often lose promising relationships if they are honest with a partner and tell about their past, whether they tell early or wait till later. A woman can compensate for this disadvantage by being more active and getting better at starting relationships than most other women are. Nothing ventured, nothing gained - - - and what counts in love is eventually finding someone - - - even if there are some heartaches along the way - -


Over dat eerlijk zijn .
Nu denk ik daar zo over : als een man in problemen komt omwille van zijn vermeende homoseksualiteit na het vrijen met mij :
DAN IS DAT ZIJN PROBLEEM en niet het mijne.
Ik ben een vrouw en het is dan ook tijd dat 'mannen' dat eens gaan accepteren. Moeite genoeg gedaan zou ik zeggen.

Groeten,

Melina

[Frederique_]

Melina,

Het is logisch dat transen vol zitten van "being honest", ze hebben immers jarenlang geleefd op een manier die vol zat van being-not-honestly's...

Daarnaast ken je mijn mening: ik vind het een vorm van een ander bedriegen als je een ander niet over je transseksualiteits-verleden vertelt voordat je gaat seksen. Ik vind dat ook van een verleden als drugsgebruiker, of een verleden als hoer. Overigens snap ik helemaal niets van het fenomeen "one-night-stand", het zo maar seksen zonder zoiemand beter te kennen zou absoluut niet bij mij passen...

Noem mij daarin conservatief, ieder z'n gevoel, ieder z'n mening...

Groetjes,

Frederique

[mila]

<Ik vind dat ook van een verleden als drugsgebruiker, of een verleden als hoer>

Huh? een one night stand vertellen dat je dope hebt gebruikt of de hoer hebt gespeeld? Heh? Waarom dan? Ik mag aannemen dat ze het safe doen, of bedoel je dat niet?

Mila

[lief dinnetje]

Frederique schreef :

Ben je ineens een ander mens als je een FFS gehad hebt? Denk je nu echt dat je vanwege je uiterlijk wel-of-niet als collega/buur/familielid geaccepteerd wordt?)

Ik mis hier opnieuw een intieme relatie.
Partner ? vriend ?
Die dingen die jij schrijft daarvoor is het voldoende dat ze je tolereren.

Accepteren :

Wel test het eens uit dan :

1) Ga eens solliciteren zoals je nu leeft.

2) Ga eens daten. geef je uit als vrouw (want zo voel je je) en doe een blind date , dus zonder een foto weg te geven.
Ik vraag me af, hoeveel mannen bij jou aan tafel gaan blijven zitten als je komt opdagen !
Ik heb nu 15 dates gehad, bijna altijd zonder foto .... ik ben steeds met zeer veel respect behandeld geweest.
Wel ben ik 7 keer vroegtijdig 'gelezen' door mijn mannelijke date.
Maar toch zijn ze steeds blijven zitten.
(Mijn gezicht blijkt toch nog een punt te zijn voor die 7 mannen)

3) Ga eens uit naar een dancing : hoeveel mannen komen je spontaan vragen om te slowen ?

4) Hoeveel collega's willen met jou buiten/na het werk op stap gaan ?
Hoe reageren ze dan ?

5) Hoeveel collega's komen je halen om te dansen (als vrouw) op een bedrijfsfeestje ?
Hoe is de verhouding tussen de mannen die het weten op het werk en de mannen die het niet weten ?

6) Hoeveel collega's geven je 3 kussen bij je verjaardag ?

7) Ga je eens inschrijven bij een damesploeg basket.
Je hebt een enorme lengte en je voelt je immers vrouw.
Laat ons weten hoe ze je accepteren in je nieuwe genderrol.

Snap je ? je mist een heel pak dingen, dingen die je nog niet hebt getest en dan heb ik er de pest in dat je schrijft : kijk het werkt zo ook als transgender in de maatschappij.
Neen, want misschien moeten sommige mensen vroeg of laat als ze kiezen om als transgender te leven, wel eens gaan solliciteren, wel eens gaan daten en misschien willen ze wel een 'normale' relatie met iemand.

Groeten,


Melina

[lief dinnetje]

Frederique schreef :

Daarnaast ken je mijn mening: ik vind het een vorm van een ander bedriegen als je een ander niet over je transseksualiteits-verleden vertelt voordat je gaat seksen. Ik vind dat ook van een verleden als drugsgebruiker, of een verleden als hoer.

En nu zijn we eens echt mannelijk aan het denken hoor.
Waarom zijn wij dan gelijkgesteld met een druggebruiker of een hoer ?
Leg eens uit !
Waarom zouden wij een risicogroep zijn misschien ?
Hebben wij dan meer kans om AIDS te hebben misschien ?

Weet je dat ondertussen ALLE VROUWEN die ik ken me hebben gezegd : ZWIJG IN ALLE TALEN !!!!!
Reden : mannen zijn niet voldoende ontwikkeld om met een transseksueel persoon op een normale manier om te gaan

Straf wel die tegenstelling tussen mannelijke en vrouwelijk denken ......
Ook hoor ik van steeds meer post-op transen : Spreken is zilver en Zwijgen is goud.

Waarom zou ik dat moeten vertellen ?
Denk je dat die venten vertellen dat ze al 200 vrouwen 'gebruikt' hebben ? Dat ze naar de hoeren gaan ? Dat ze nog ergens een vriendin/zelfs vrouw en kinderen hebben ?
Een beetje realisme Frederique.
Ga af en oe eens van achter je PC vandaan en ga eens een beetje uit in het 'echte' leven. Dan zal je snel leren dat de dingen niet lopen zoals jij nu denkt.
Je bent al net zo 'beperkt' als ik, toen ik nog als travestiet in de 'kast' zat.

Groeten,

Melina

[mila]

<wel eens gaan solliciteren, wel eens gaan daten en misschien willen ze wel een 'normale' relatie met iemand.>

Maar dat geldt ook voor (post op) ts'en hoor, en dan........komt het op het uiterlijk/passabiliteit aan.

Het maakt volgens mij niet veel uit, onpassabele transgender of een onpassabele post op ts. Ze krijgen te maken met exact dezelfde beperkingen, en die V in het post op TS paspoort haalt weinig uit hoor.

Groetjes Mila

[mina]

en die V in het post op TS paspoort haalt weinig uit hoor.

Maar toch is het wel erg jammer (en onzinnig) ...dat wanneer je 24/7 als vrouw leeft en passabel bent...je toch steeds weer gedwongen wordt eerlijk te zijn over je verleden, ook als dat helemaal niet zo goed uitkomt (bijv wanneer je gaat solliciteren)...lijkt me heel moeilijk!!!

[lief dinnetje]

Mila schreef :

Maar dat geldt ook voor (post op) ts'en hoor, en dan........komt het op het uiterlijk/passabiliteit aan.

Het maakt volgens mij niet veel uit, onpassabele transgender of een onpassabele post op ts. Ze krijgen te maken met exact dezelfde beperkingen, en die V in het post op TS paspoort haalt weinig uit hoor.

Juist, volledig juist.
Daarom ook dat Lynn dan ook schrijft dat het onmogelijk is om je echt in je genderrol van vrouw thuis te voelen als je niet passable bent.
Het is essentieel om 'passable' te zijn.
En nu , post-op trans zijnde voel ik dat regelmatig.
Keihard is het soms.
Na al die moeite val ik omwille van enkele mannelijke kenmerken in mijn gezicht nog af en toe door de mand.
Ik heb mijn volledige FFS dan ook in Juni gezet (Nog 3 maand aftellen dus).
Het is keihard als je hormonaal en geslachtelijk een vrouw bent om dan toch nog af en toe 'gelezen' te worden als een 'mannelijke' vrouw, enkel omwille van je gezicht.
Je gaat de concurrentie aan met biologische vrouwen hoor en dat concurrentieel nadeel moet er dan ook zo snel mogelijk uit.

Groetjes,

Melina

[mila]

Hoi Mina,

<Dat is toch wel heel erg spijtig, ...als je 24/7 als vrouw leeft en passabel bent...toch steeds met die M op je paspoort geconfronteerd moeten worden (met name in werksituaties enz enz)...dat zou eigenlijk toch echt anders geregeld moeten worden>

Ik was in de loop van 2004 2 keer 6 weken in Thailand, en beide keren heb ik overwogen een louche SRS chirurg op te zoeken, en die zijn daar meer dan genoeg, en die een paar honderd dollar te betalen voor een 'whom it may concern' brief mbt SRS, en dan hier in Nederland een wettelijke geslachtsverandering aan te vragen bij een advocaat, op basis van die brief.

Heb ik toch maar niet gedaan.......en trouwens: bij de Agis ben ik geloof ik wel 5 keer 'van geslacht gewisseld'. Opgebeld, gezegd dat er een vergissing gemaakt was, geslacht veranderd, jaar later word eea gekoppeld, wederom van geslacht veranderd, enzenzenz.

Voor wat betreft mijn PP: tot voor kort reisde ik nogal veel, en.....de gemiddelde douanier keek over die M heen. Behalve 1 keer, toen ik op 1e kerstdag reisde, er geen rij stond, en de douanier me vriendelijk met 'mevrouw' begroette, en stomverbaasd en geschokt reageerde toen ie die M in me PP zag. Alle overige keren was en bleef het mevrouw/madam/mrs, hier en in het buitenland.

Voor wat betreft werk: 2 keer gesolliciteerd, 2 keer aangenomen, ook voor diverse uitzendbureau's gewerkt. Korte uitleg op PZ, geheel begrijpelijk, geen probs.

Maar je hebt wel gelijk; in Singapore hoef je alleen de wens te kennen te geven om als vrouw te leven, en je krijgt een vrouwenpaspoort, terwijl er nog geen hormoonpil aan te pas hoeft te komen.

Groetjes Mila.