Travestie.org

Ik vraag me wel eens af hoe het mogelijk is dat ik zo laat erachter ben gekomen wie ik ben? (Ik ben nu 30 jaar) Ik heb geen enkele twijfel dat ik transgender (man naar vrouw) ben. Maar toch, toen ik jong was, heb ik nooit duidelijk met poppen willen spelen, of met barbie huizen. Oke, ik keek wel veel naar het barbie huis van mijn zusje. Ze had echt een super groot barbie huis. Echt super mooi. Misschien heb ik onbewust wel aangevoeld dat het
'not done' was om hiermee te spelen. Ik speelde gewoon met lego. Het was ook niet dat ik dat nou echt vreselijk vond ofzo.

Ik ben nu dus sinds kort aan de hormonen. Laatst was er ook iemand die aankwam met autisme bij mij. Misschien ben je wel autistisch.
Ja het zal wel. Er zit vast wel een stukje autisme in mij. Ik heb jarenlang een dwangneurose gehad (herhalende gedachten in mijn hoofd).
Dat schijnt onderdeel van autisme te kunnen zijn. Zoals ik het zelf zie, was deze neurose vooral een onderdeel van 'mezelf niet begrijpen.' En mezelf ook
niet willen begrijpen misschien. De neurose is helemaal weg. IK heb de oorzaak van de dwang, mezelf niet kennen, niet begrijpen, weggenomen.
Ik weet nu dat ik me thuis voel in mijn kleding. Vrouwenkleding. Hormonen nemen voelt goed. Ik ga er lekker mee door. Maar dit is wel iets wat
me nog bezighoudt: veel transgenders nogmaals, hebben om jonge leeftijd al het idee: ik ben een jongen (terwijl ze een meisjeslichaam hebben, of
andersom). Bij mij was dit besef er zeker niet.

Wel heb ik, als ik terug kijk op mijn leven, nu het idee: als ik het allemaal over zou kunnen doen. Zou ik me het liefst vanaf de start helemaal als
meisje willen hebben ontwikkeld. Typische meisjesdingen doen. Leren mezelf goed op te maken. Met barbiehuizen spelen, dat soort dingen. Maar met de kennis die ik nu heb, is dat makkelijk praten.

Iemand die hier iets zinnigs over kan zeggen?

Hoi Debby, welkom op het forum

Op de een of andere manier lijkt autisme vaker voor te komen bij ons soort mensen. Geweldige theorien bestaan erover wat nu precies oorzaak en wat gevolg zou kunnen zijn. Om eerlijk te zijn vind ik het niet zo boeiend. Veel mensen die ik ken hebben zo nu en dan wel iets in hun gedrag dat je misschien wel autistisch zou kunnen noemen. Prima, het zij zo.
Ook waar je vroeger mee speelde speelt niet zo'n grote rol denk ik. En dan... zo laat er achter komen dat je trans bent. Dat komt erg vaak voor. Veertig, vijftig, zestig jaar is niet uniek om er achter te komen. Misschien moet er ergens een trigger komen om dat onderbewuste besef bewust te maken.
Hoe dan ook, je bent inmiddels aan de hormonen. Via het genderteam in Amsterdam?
Proficiat in elk geval dat je die drempel al over bent

Dag Debbie,
dat je het pas op 30 ontdekt is zo vreemd niet.
Exheterovadertransen ontdekken het meestal later in hun leven. Ikzelf ben een voormalig genderkind/kindtransseksueel. Wist het al heel mijn leven lang dat ik een meisje ben en val uitsluitend op heteroseksuele mannen. Degenen die het later in hun leven ontdekken

degenen die het later in hun leven ontdekken vallen op vrouwen. Vaak hebben ze een gezin gehad en als normale man in de maatschappij gefunctioneerd. Ikzelf wist als heel jong kind al dat ik een meisje was. Heb ook altijd zo gefunctioneerd in de maatschappij.

Jij bent evenzeer trans als ik.
Alleen zijn wij een ander type transseksueel.

Ik ben een early onset transsexual en jij een late onset transsexual.

Denk : Valentijn De Hingh versus Caitlyn Jenner.