Niet passabel zijn naar buiten: lef,stom, of jezelf zijn

[adriana]

Hi,

zo maar een verhaaltje, plaats pleintje in een Mexicaanse havenstad vol van restaurants en barretjes, allen met terrasjes in de buurt van de haven, kortom horeca mensen die wel wat gewend zijn alhoewel in Mexico openbaar herkenbaar als "T" is vragen om problemen.

zat op mijn terrasje en een terrasje ietsje verder zat een groepje van , 2 jonge mannen en 2 vrouwen. Het was duidelijk te zien dat deze 2 vrouwen een mannelijk verleden hadden of nog waren, hun presentatie kleding en lichaamstaal was vrouwelijk.

Ze hadden het gezellig druk met zijn vieren en er werd veel gelachen, dus een totaal ontspannen situatie.
Alle ogen ook van de omringende horeca gelegenheden waren op hun gericht. Op een gegeven moment stonden ze op en liepen vrolijk langzaam langs de terrasjes naar ???.

In het voorbij gaan veel visuele reacties en ook mijn ober gaf me een wel betekenende blik van zie je het ook : het zijn gay's en trok een vies gezicht.

Het feit dat ze verder niet werden lastig gevallen kwam denk ik doordat de 2 vrouwen duidelijk buitenlanders waren en ja daar heb je niet zo gauw kritiek op.
Weet niet ofdat ze gay waren of wat anders, maar ze waren wel duidelijk vrouw en wilden zo gezien worden.

Mijn punt,
ik heb ze in dat half uurtje op het terras enorm bewonderd dat ze beiden het lef hadden (zou haast zeggen de ballen -maar moet hiermee voorzichtig zijn ) om wanneer je zo duidelijk niet passabel bent je toch doet wat je wilt doen n.l jezelf zijn.

Vroeg mij af ofdat ik het in hun schoentjes ook gedurft zou hebben op die lokatie, nee.

Wat bewoog dan die 2 vrouwen dan toch speciaal op zo een lokatie zichzelf te zijn.... ik denk het antwoord is .. ze konden niet anders dan zichzelf zijn en de rest, ach zijn allemaal voorbijgangers zoals de meesten in ons leven.

Nu ik dit schrijf komt het beeld weer terug en ik ben weer net zo verbaasd en geloof me ik heb inmiddels wel wat gezien in "ons T" land of wat dan ook.

Is het naar buiten gaan als "vrouw" en niet passabel lef hebben of gewoon stom moet je nooit doen, of toch ik bepaal wie ik ben en wil zijn en doe geen compromissen aan niemand, het is mijn leven.

groetjes Adriana

(Die er overigens als een als man vermomd bij zat en keek ernaar )

[Amanda]

Heb het middelste antwoord aangeklikt!

Toen ik nog niet echt passabel was ben ik gewoon "om" gegaan, op een gegeven moment moet je je gewoon uiten en wat anderen er dan van denken moet je je niet te veel mee bezig houden hoor.....

Groetjes, Amanda

[esther1]

He Adriana

Volgens mij heb je teveel tijd over zeg. Chop chop, on the job

Moeilijke vraag natuurlijk voor iemand die zo passabel is als ik.
Maar serieus, ik heb ook optie 3 gekozen. Op een gegeven moment houdt het op en kan het m.i. niet anders. Ik voelde me "als man" super onecht en durfde "als man" bijna de straat niet meer op.

Groetjes,
Es

[Joanne]

Ik heb de laatste optie gekozen maar die vertaald mijn antwooord totaal niet net als de andere keuzes. Mijns inziens kun je het respect en de acceptatie afdwingen. Tenminste hier in Nederland wel. Ik ga dan wel als vrouw door het leven maar doordat ik het vertik te verhuizen en ik hier ook mijn transitie heb ondergaan is het algemeen bekend dat ik trans ben. Volgens mij houdt dat ook in dat ik niet passabel ben. Zolang ik hier blijf wonen zullen ook nieuwkomers weten dat ik een mannelijk verleden heb omdat het vaak over de tong gaat. Toch kan ik gewoon over straat (al heb ik natuurlijk wel de nodige nare ervaringen gehad) en dat komt omdat ik blijf komen op de plekken waar ik het naar mijn zin heb. Ook al hebben de mensen daar best wat moeite met mijn verschijning. Iedereen heeft er een mening over en die is niet altijd positief. Toch wordt het al minder opzienbarend hoe langer ik gewoon blijf doen of er niets aan de hand is. Binnen een half jaar is niemand er meer van onder de indruk en ben ik al lang gewoon Joanne. Wat ik zeggen wil is dat er best mee te leven valt als je niet passabel bent uiteindelijk zullen mensen aan je wennen als je gewoon blijft doen wat je wil. Alleen is het soms moeilijk en als je er voor je zelf nog niet uit bent of je dat wil dan zeg ik wacht nog even. Het is dus nee nog even wachten als je het niet zeker weet. Of Ja je moet er toch een keer uit dus waarom niet nu. Volledig stealth daar geloof ik toch niet in.

[Anne D]

Hoi Hoi,
ik ga nog niet kiezen uit de poll; morgen ga ik voor het eerst als vrouw naar buiten. Met mijn vriendinnen een avondje uit. Ik ben nu niet zenuwachtig, maar denk er wel aan of ik passabel zal zijn... Feit is dat ik het gewoon moet doen. Ik kan er niet meer tegen slechts binnen te zitten. Ik wil de werled als vrouw ervaren, en dat kan niet op mijn kamer. Hoe ik me morgen voel zien we dan wel weer...

Hehe wish me luck! En overmorgen laat ik het weten, en poll ik ook

Groetjes, Anne

[adriana]

Hi allemaal,

Esther

He Adriana

Volgens mij heb je teveel tijd over zeg. Chop chop, on the job

Moeilijke vraag natuurlijk voor iemand die zo passabel is als ik.
Maar serieus, ik heb ook optie 3 gekozen. Op een gegeven moment houdt het op en kan het m.i. niet anders. Ik voelde me "als man" super onecht en durfde "als man" bijna de straat niet meer op.

Groetjes,
Es

was on the job was in mijn lunch pauze , ben blij dat jij mijn baas niet bent
Wat je schrijft over niet meer anders kunnen, het lijkt een simpele iets, maar hieraan gaat een hele lange periode voordat je op dat punt ben aangeland. Nog niet voldoende passabel (bedoel ik in het algemeen) maar toch niet meer anders kunnen/willen geld overigens niet alleen voor TS, denk ik.

Amanda
heb het middelste antwoord aangeklikt!

Toen ik nog niet echt passabel was ben ik gewoon "om" gegaan, op een gegeven moment moet je je gewoon uiten en wat anderen er dan van denken moet je je niet te veel mee bezig houden hoor.....

Groetjes, Amanda

ben het in feite met je eens alleen het moment wanneer is dat, waarschijnlijk voor allemaal verschillend maar het feit blijft, je doet het.

Joanne

Ik heb de laatste optie gekozen maar die vertaald mijn antwooord totaal niet net als de andere keuzes. Mijns inziens kun je het respect en de acceptatie afdwingen.
Hier in Nederland wel. Ik ga dan wel als vrouw door het leven maar doordat ik het vertik te verhuizen en ik hier ook mijn transitie heb ondergaan is het algemeen bekend dat ik trans ben. Volgens mij houdt dat ook in dat ik niet passabel ben. Zolang ik hier blijf wonen zullen ook nieuwkomers weten dat ik een mannelijk verleden heb omdat het vaak over de tong gaat. Toch kan ik gewoon over straat (al heb ik natuurlijk wel de nodige nare ervaringen gehad) en dat komt omdat ik blijf komen op de plekken waar ik het naar mijn zin heb. Ook al hebben de mensen daar best wat moeite met mijn verschijning. Iedereen heeft er een mening over en die is niet altijd positief. Toch wordt het al minder opzienbarend hoe langer ik gewoon blijf doen of er niets aan de hand is. Binnen een half jaar is niemand er meer van onder de indruk en ben ik al lang gewoon Joanne. Wat ik zeggen wil is dat er best mee te leven valt als je niet passabel bent uiteindelijk zullen mensen aan je wennen als je gewoon blijft doen wat je wil. Alleen is het soms moeilijk en als je er voor je zelf nog niet uit bent of je dat wil dan zeg ik wacht nog even. Het is dus nee nog even wachten als je het niet zeker weet. Of Ja je moet er toch een keer uit dus waarom niet nu. Volledig stealth daar geloof ik toch niet

Afdwingen of verwerven van acceptatie zoals je bent klopt daar moet je aan werken met je hele persoon. Ik vind karakter dat je ondanks dat velen weten dat je trans (vrouw) bent en dat je toch blijft wonen waar je woont en niet voor een misschien makkelijker oplossing kiest van ergens opnieuw beginnen. Als men je als man gekend heeft zul je nooit passabel zijn in hun ogen (sterker nog is dit met familie) maar voor velen wel en die paar anderen ach na enige tijd is het nieuwtje eraf en houd men zich waarschijnlijk weer bezig met het staren naar de eigen navel.

Mijn ervaring is ook dat je hier geen haast mee moet hebben, als je twijfels hebt over het moment en ja het moet er toch een keer van komen, dus waarom nu niet ik ben er klaar voor.

Volledig stealth is voor weinigen weggelegd, vraag is ofdat zelfs als je 100% passabel bent je niet konstant op hete kolen loopt van, wanneer komt het uit.
Beetje minder passabel, wel jezelf, voldoende acceptatie om tevreden (gelukkig) te kunnen leven, er zijn er velen (buiten "ons") die het voor minder moeten doen.

In welke "T" schakering je ook zit, passabel zijn is een betrekkelijk iets, zeker als het voor een moment is, er niet uit zien naar wat je wil laten overkomen is een ramp, moet je aan werken of anders de deur dicht houden.

groetjes Adriana

sorry iets fout teveel tequilla en geen tijd meer om te corrigeren, wordt het cybernet cafe uitgeschopt ze vinden het wel genoeg nu om 23.00 op zaterdagavond, doei

[Dorothy]

Eigenlijk zit het antwoord, dat ik wil geven, er niet bij. Uiteindelijk heb ik voor 1 gekozen. Want na een aanloopperiode van ongeveer een jaar, waarin ik met de gedachte speelde om een keer uit huis te gaan, gekleed als vrouw, ben ik gisteravond naar de T&T avond in Nieuwegein geweest.
Dus in principe durf ik nu wel, maar ik zou het toch wel eng vinden om de buren tegen te komen, net als ik de voordeur uitstap.
Gelukkig was het gisteravond zo slecht weer dat niemand zich buiten waagde.
Of ik dit uitstapje nog eens doe in de zomer, wanneer veel meer mensen in de avond nog buiten zijn, weet ik niet.
Voorlopig zullen mijn T&T uitjes wel tot de wintermaanden beperkt blijven.

[Amanda]

Ik denk dat het ook scheelt aan wie je de vraag steld, aan een TV, TG of TS.

Een TV neemt over het algemeen denk ik geen hormonen dus wordt echt moeilijk om passabel over straat te gaan. Bij een laag plamuur gaan de meeste mensen toch al denken...

Een TG gebruikt meestal hormonen en zal een stuk passabeler zijn.

Voor de TS geld wel hetzelfde als voor een TG.

Groetjes, Amanda

[capt haok]

Dag,

Zo langzamerhand is het voor mij al van zelfsprekend dat ik als mezelf de deur uit ga.
Nee, ik ben nog geen jaren om, pas vanaf januari dit jaar.
Natuurlijk ik kom ook vervelende dingen tegen, paar dagen geleden werd er uit een groepje jongeren nog geroepen"dat is een kerel".
Tja, dit is part of the job, kan ik niet altijd even goed mee overweg maar over het algemeen begin ik al een dikkere huid te kweken, en het is mij ook wel waard!!
Steeds meer wordt het ook bekend dat ik ts ben, gisteren nog kwam ik het te weten dat de buurt het al wist.
En dit geeft ook een goed gevoel, ten eerste iets kwijt zijn wat me al jaren dwars zit, en ik kan ook veel vrijer mezelf zijn.
Gelukkig woon ik in een nette middenstands buurt, dit was natuurlijk heel anders geweest als ik in een sociaal zwakke buurt zou wonen.
Of ik er voor gekozen heb om als mezelf te gaan leven?
Nee, ik was er aan toe, wilde het graag...
Puur een gevoelsimpuls geweest, als ik mijn verstand achter na was gegaan dan had ik wel even gewacht.
Jaartje ofzo om de hormoontjes hun werk goed te laten doen.
Maar het hele transitiegebeuren is niet iets van het verstand maar puur je gevoel.
Als ik mijn verstand zijn zin doe dan rende ik gillend hard weg....
Al begind mijn verstand ook steeds meer in zien, het beter voor mij, het is goed!!

groetsels,
anouk
x

[Janiek]

Hoi,

ik heb voor optie drie gekozen omdat ik het niet meer zou kunnen verbergen, zelfs als het moest. Om mijzelf en mijn gezin de tijd te geven eraan te wennen, probeer ik met een meer "androgyne" presentatie stapje voor stapje op te schuiven naar vrouw-zijn.
Echte mannenkleren verdraag ik op het moment niet eens, dus dat is geen optie.
Ik draag oorknopjes en soms oorbellen als ik over straat ga en 'savonds naar vrienden ga ik een enkele keer ook wel in rok uit. Als ik mijn kinderen naar school breng iets minder uitbundig, maar ook daar merk ik dat sommige mensen iets opvalt en dat ik vragen krijg. Bij uitleg, oppervlakkig of wat dieper, krijg ik steevast bemoedigende reacties.
Bij sommige kleding merk ik wel dat voorbijgangers duidelijker kijken, vermoedelijk omdat mijn beweging (nog) mannelijk is.
Ik denk dat het (voor mij in elk geval) belangrijk is de durf te ontwikkelen om me op een manier te presenteren die bij mensen weliswaar vragen oproept, maar mij de vrijheid geeft me vrouwelijk te uiten zonder mezelf in net zo'n keurslijf (per sé passabel zijn) te dwingen als toen ik als man mijn behoefte vrouw te zijn angstvallig verborgen moest houden. Zoiets als: uiteindelijk leef je voor jezelf en niet voor de reacties van de buitenwacht.

Ja, optie drie, dus.

Een leuke topic, Adriana!

Groetjes van Jeanet

[adriana]

Hi Joanne,

Heheheh zie je Chantie Adriana was ook al bezig alleen die pakt meteen de Tequilla. Dodelijk spul weet niet wat er met mij zou gebeuren als ik in Mexico Tequilla zou gaan drinken

Ik denk het te weten na een paar tequillas ben je zo vrolijk dat het kontakt met een leuke Mexicaan vanzelf gaat, hij regeld ter ere van jou een groep "mariachas", minstens een man of 8 met van die strakke pakken (macho uiterlijk) en grote sombreros die je een serenade komen brengen van op zijn minst een half uur, een dansje tussendoor met je Mexicaan van de avond hoort er bij en daarna ??????? de nacht is lang en zeker zwoel.

Sorry compleet off topic maar ben zelf ook nog niet helemaal uit romantische sferen van gisteren avond

groetjes, Adriana
(romantische bui)

[adriana]

Hi Amanda,

Ik denk dat het ook scheelt aan wie je de vraag steld, aan een TV, TG of TS.

Een TV neemt over het algemeen denk ik geen hormonen dus wordt echt moeilijk om passabel over straat te gaan. Bij een laag plamuur gaan de meeste mensen toch al denken...

Een TG gebruikt meestal hormonen en zal een stuk passabeler zijn.

Voor de TS geld wel hetzelfde als voor een TG.

Groetjes, Amanda

Klopt in het algemeen maar net zoals jij denk ik, ken ik travestieten/cross dressers die soms meer passabel zijn dan zeker een beginde TG of TS (moeder natuur is niet zo erg mannelijk te keer gegaan). Zij gaan dan ook zonder veel problemen naar buiten.

Was eigenlijk met deze poll ook benieuwd naar die "TV groep" (heb hekel aan groeps indeling maar om even praktisch te zijn) en hun beleving en instelling zoals de poll aangeeft. Een enkeling van deze grootste "groep" heeft gereageerd, misschien meer....

de meesten die gereageerd hebben Esther,Amanda,Cynthia,Anouk en misschien ook Jeanet (leuke reactie van je), als ik iemand vergeet is niet met opzet, zijn al in fase van dat men het station van niet meer anders kunnen hebben bereikt, ook al is het passabel zijn is misschien nog niet helemaal volgens wens.

Joanne, noem ik niet want die is als gevolg van de voorgaande posting even elders in hogere sferen.

groetjes, Adriana

[Miss_Bianca]

hmmm.. ik ben gewoon TV, maar veel mensen zien mij in het n8leven als TS door mijn realistische voorgevel, ben ook make-up artist dus op dat gebied heb ik ook geen problemen..... ben onlangs begonnen mijn technieken een beetje door te geven aan de wat jongere generatie... ik ben wel een vamp-creator, want ik hou wel van een beetje overdreven vrouwelijk. Voor de girl-next-door looks moet je dus niet bij mij zijn...
het is inderdaad zo zoals Adriana zegt dat er CD/TV rondlopen die er vrouwelijker uitzien dan menig TS... maar dit zijn overwegend de overdreven vrouwlijke typjes, voor een TS is het gewoon belangrijk om die onopvallende girl-next-door-look te creeren... en geloof mij, dat is veel moeilijker dan een felle feestmake-up, en dan heb je nog de kleding, houding, je loop, je stem etc....

[Evelien]

Ja, dat moet je doen!

We leven in een redelijk tolerant land, dus de kans dat je gelyncht wordt is tamelijk klein.
Als je niet passabel bent en je gaat toch naar buiten, dan doe je niet alleen iets voor jezelf, maar ook voor alle andere T's in de wereld!
Laat zien, dat ons soort mensen bestaat!
En doe gewone dingen!
Ga naar Albert Heijn en koop gezonde levenmiddelen.
Ga naar de bibliotheek en leen romantische boeken.
Laat zien, dat wij bestaan en dat we eigenlijk heel gewoon zijn.

"Omdat ik het waard ben! U toch ook?"

Maar wees ook voorzichtig.
Ga niet naar het voetbalstadion, ga niet in het donker door het park...

[Anne D]

Mijn eerste keer naar buiten.

Geen half werk dacht ik; gewoon naar een club, rondhangen, lekker dansen, huppakee, vooruit met de geit.
Vooraf mini-feestje, paar vriendinnen, die me adviseerden over kleuren (ik ben ook nog eens kleurenblind, lekker handig J )
Uren wachten tot de regen ophoud, zal je altijd zien; dat het weer niet meewerkt met de visagiste. Eindelijk naar buiten; eerste vrolijke stappen op straat, zondagavond half 1, olalalala wat een drukte ...not...
Eindelijk bij de club, deuren door.
Zou ik passabel zijn?? Ermmm, vast wel, ware het niet dat de rigor mortis inzette.
Voorzichtig glimlachend naar een hoekje geschuifeld. Met bevroren glimlach rondkijken. De passabiliteit was er supersnel vanaf, ik had beter naar Madam Tussauds kunnen gaan, en me bij de beelden voegen. Ondertussen gaan de vriendinnen helemaal uit hun dak op de dansvloer. Af en toe komen ze geamuseerd even checken of ik nog niet overleden ben aan een hartstilstand.
Een groepje Spaanse toeristes komen binnen. Giechelend neem ik waar dat als ze mij zien, dat zij daar zenuwachtiger van worden dan ik op dat moment ben. Eén van de chaperonnerende spaanse heren, zoekt zich gek naar een aansteker, diepe ademhaling en hij komt vragen of ik een vuurtje heb. Hè? Mijn kaken zitten op slot, glimlachend geef ik hem een vuurtje. Kan Anne niet praten? Woei!
Na anderhalf uur, en een paar nerveuze drankjes later, is het wel zover, de aanhoudsters winnen; ik durf te dansen. Een kleine stap voor de mensheid, een grote sprong voor Anne. Zal je altijd zien, na 3 bewegingen, laatste ronde aan de bar, vier nummers later sluit de tent. HiHi.
Weer half uur terug fietsen, onderweg begint een zwaar besnorde taxi-chauffeur met me te flirten. What the hell? Deed het bijna in mijn broek van het lachen.
Thuis; zwaar vermoeide voeten uit die hakken. Ermmm, volgende keer gaat het vast wat minder stram. Dikke lol om mezelf.

Dus ik kies voor optie ehhhh, 1 of 3? Hmmm, go go 3 wordt het, over mijn passabiliteit mogen anderen beslissen.

Grotejs Anne