Kleding..........maakt het wat uit?
Moderator: Moderators
Ik hoop dat je krijgt wat je wil Amanda. Toch zou ik het niet al te hoog spelen want wat Violet zegt daar heeft ze wel een punt mee. Als iemand een stok wil vinden om mee te slaan geef je ze die stok makkelijk in handen door op dit moment "lastig" te doen. Let wel ik denk even hardop voor je baas he.... Theoretisch gezien heb je gelijk maar in de praktijk loopt het nogal eens anders dan gewenst. Als je dat maar in je achterhoofd houd.
Omdat ik weekend heb, twee daagse schoolweek 
, heb ik wel even tijd om te typen. Lees en huiver.
Rechtbank Leeuwarden
Sector Kanton
Locatie Opsterland
Beschikking Ex Artikel 7: 685 BW
112664 /VZ VERZ 02-153
in de zaak van
De besloten vennootschap Fenner Dunlop BV,
gevestigd te Drachten,
verzoekster,
gemachtigde: mr. P.H.F. Yspeert te Groningen,
tegen
P. Kramer
wonende te Drachten,
verweerster,
gemachtigde: mr. S.I. Faber, werkzaam bij de CNV Bedrijvenbond te Drachten.
1. Het procesverloop
1.1 Dunlop heeft bij haar verzoekschrift, ingekomen op 22 juli 2002, verzocht de tussen haar en Kramer bestaande arbeidsovereenkomst te ontbinden op grond van gewichtigde redenen in de zin van artikel 7: 685 BW.
1.2 Het verweerschrift van Kramer is binnen gekomen op 5 september 2002.
1.3 De behandeling ter rechtzitting heeft plaatsgevonden op 10 september 2002.
2. De feiten
2.1 Kramer is sedert mei 2000 werkzaam bij Dunlop als productie medewerker tegen een bruto salaris van laatstelijk € 2.023.30 per maand, exclusief vakantietoeslag.
3. De standpunten van de partijen.
3.1 Dunlop heeft gesteld dat er sprake is van een wijziging in de omstandigheden, welke van dien aard is, dat de arbeidsovereenkomst hoort te eindigen. Zij stelt hiertoe dat Kramer wegens fysieke en psychische klachten vanaf 11 januari 2002 arbeidsongeschikt is. Volgens Dunlop houdt de arbeidsongeschiktheid van Kramer verband met de diep gewortelde wens van Kramer om zich te laten transformeren naar het vrouwelijke geslacht en het tot zich nemen van hormonen ter voorbereiding op de nodige medische ingerepen.
Dunlop stelt verder dat uit het reïntegratieplan van de Arbo-dienst blijkt dat de beperking van Kramer om het eigen werk te verrichten blijvend zijn. Voorts stelt Dunlop dat zij voor Kramer naar passend werk binnen de organisatie gezocht heeft, maar dat er geen functies beschikbaar zijn waarvoor Kramer gekwalificeerd is. Kramer heeft middels hand en spandiensten werk verricht voor Dunlop. Volgens Dunlop betreft het werkzaamheden die tijdens de reorganisatie waren blijven liggen en die van tijdelijke aard zijn. Dunlop is dan ook van oordeel dat de arbeidsovereenkomst ontbonden dient te worden nu Kramer haar eigen werk niet meer kan uitvoeren en er geen geschikte functie binnen het bedrijf van Dunlop gevonden is.
Dunlop heeft geen vergoeding aangeboden.
3.2 Kramer heeft verweer gevoerd. Kramer stelt hierbij dat haar van de ontstane situatie - voor zover deze al is komen vast te staan - in redelijkheid geen verwijt kan worden gemaakt nu transseksualiteit een geaardheid is, waar geen beslissing van haar aan ten grondslag ligt.
Kramer betwist niet dat zij met betrekking tot haar functie als productiemedewerkster blijvend arbeidsongeschikt is geworden. Kramer stelt dat er in verband met haar transseksualiteit sprake is van een opzegverbod omdat zij ziek is. Voorts is zij van mening dat Dunlop op geen enkele wijze aannemelijk heeft gemaakt dat er binnen het bedrijf geen passende werkzaamheden te vinden zijn, nu zij al geruime tijd fulltime werkzaamheden voor verschillende afdelngen van Dunlop verricht.
Kramer verzoekt voor het geval dat de arbeidsovereenkomst ontbonden wordt een vergoeding berekend volgens de kantonrechtersformule met correctiefactor C=2.
De beoordeling van het geschil
4. De kantonrechter is van oordeel dat de blijvende arbeidsongeschiktheid van Kramer om haar werkzaamheden uit te voeren een gewichtigde reden als bedoeld in artikel 7:685BW oplevert, tenzij er ander passend werk aanwezig is. Hierbij geldt als uitgangspunt dat de werkgever dient aan te tonen dat er geen passend werk voorhanden is. Dunlop is daar naar oordeel van de kantonrechter niet in geslaagd. Enerzijds heeft Dunlop de juistheid van haar stelling dat er geen passend werk beschikbaar is voor Kramer niet dan wel onvoldoende aangetoond. Anderzijds heeft Kramer onweersproken gesteld dat zij gedurende een half jaar fulltime allerhande werkzaamheden voor Dunlop heeft verricht, hetgeen aannemelijk doet zijn dat er in voldoende mate passend werk aanwezig is.
5. Nochtans zal de kantonrechter het verzoek toewijzen en de arbeidsovereenkomst ontbinden nu Dunlop ook ter rechtzitting nadrukkelijk het standpunt is blijven innemen dat zij van Kramer af wil, hetgeen er op wijst dat de arbeidsverhouding tussen beide partijen verstoord is geraakt, dan wel bij voortzetting nagenoeg zeker verstoord zal raken. Het feit dat Kramer arbeidsongeschikt is en dat er sprake zou zijn van een opzegverbod staat aan ontbinding van de arbeidsovereenkomst niet in de weg.
6. Nu Dunlop geen afdoende verkalring heeft gegeven voor het onstaan van de hiervoor bedoelde verstoring van de relatie, terwijl uit de stellingen van beide partijen niet kan worden afgeleid dat Kramer ter zake einig verwijt gemaakt kan worden, is het redelijk dat aan Kramer ten laste van Dunlop een vergoeding wordt toegekend. Rekening houdend met het feit dat Dunlop er enerzijds niet in is geslaagd aan te tonen dat er geen passend werk voor Kramer aanwezig is en anderzijds met het feit dat Kramer blijvend arbeidsongeschikt is voor de werkzaamheden waarvoor zij is aangenomen, van welke situatie Dunlop geen verwijt gemaakt kan worden, alsmede rekeening houdend met de duur van het dienstverband, de leeftijd van Kramer en de hoogte van het laatstvediende loon, aht de kantonrechter een vergoeding van €4.500 bruto redelijk.
7. Nu er een vergoeding aan Kramer wordt toegekend, zal aan Dunlop een termijn worden gegund om het verzoek in te trekken.
De kantonrechter acht, zowel bij intrekking als bij handhaving van het verzoekschrift, termen aanwezig om de proceskosten tussen partijen te compenseren.
BESLISSING
De kantonrechter:
ontbindt de tussen beide partijen bestaande overeenkomst per 15 oktober 2002 tenzij het onbindingsverzoek voor na te noemn datum wordt ingetrokken.
kent aan Kramer ten laste van Dunlop ter gelegnhied van voorgenoemde ontbinding een vergoeding toe ten bedrage van bruto €4.500, - ;
bepaalt dat Dunlop tot 8 oktober haar verzoek kan intrekken;
compenseert de proceskosten zodanig dat iedere partij de eigen kosten draagt.
Aldus gegeven te Beetsterzwaag en in het openbaar uitgesproken op 24 september 2002 door mr. P. Schulting, kantonrechter, in tegenwoordigheid van de griffier.
, heb ik wel even tijd om te typen. Lees en huiver.Rechtbank Leeuwarden
Sector Kanton
Locatie Opsterland
Beschikking Ex Artikel 7: 685 BW
112664 /VZ VERZ 02-153
in de zaak van
De besloten vennootschap Fenner Dunlop BV,
gevestigd te Drachten,
verzoekster,
gemachtigde: mr. P.H.F. Yspeert te Groningen,
tegen
P. Kramer
wonende te Drachten,
verweerster,
gemachtigde: mr. S.I. Faber, werkzaam bij de CNV Bedrijvenbond te Drachten.
1. Het procesverloop
1.1 Dunlop heeft bij haar verzoekschrift, ingekomen op 22 juli 2002, verzocht de tussen haar en Kramer bestaande arbeidsovereenkomst te ontbinden op grond van gewichtigde redenen in de zin van artikel 7: 685 BW.
1.2 Het verweerschrift van Kramer is binnen gekomen op 5 september 2002.
1.3 De behandeling ter rechtzitting heeft plaatsgevonden op 10 september 2002.
2. De feiten
2.1 Kramer is sedert mei 2000 werkzaam bij Dunlop als productie medewerker tegen een bruto salaris van laatstelijk € 2.023.30 per maand, exclusief vakantietoeslag.
3. De standpunten van de partijen.
3.1 Dunlop heeft gesteld dat er sprake is van een wijziging in de omstandigheden, welke van dien aard is, dat de arbeidsovereenkomst hoort te eindigen. Zij stelt hiertoe dat Kramer wegens fysieke en psychische klachten vanaf 11 januari 2002 arbeidsongeschikt is. Volgens Dunlop houdt de arbeidsongeschiktheid van Kramer verband met de diep gewortelde wens van Kramer om zich te laten transformeren naar het vrouwelijke geslacht en het tot zich nemen van hormonen ter voorbereiding op de nodige medische ingerepen.
Dunlop stelt verder dat uit het reïntegratieplan van de Arbo-dienst blijkt dat de beperking van Kramer om het eigen werk te verrichten blijvend zijn. Voorts stelt Dunlop dat zij voor Kramer naar passend werk binnen de organisatie gezocht heeft, maar dat er geen functies beschikbaar zijn waarvoor Kramer gekwalificeerd is. Kramer heeft middels hand en spandiensten werk verricht voor Dunlop. Volgens Dunlop betreft het werkzaamheden die tijdens de reorganisatie waren blijven liggen en die van tijdelijke aard zijn. Dunlop is dan ook van oordeel dat de arbeidsovereenkomst ontbonden dient te worden nu Kramer haar eigen werk niet meer kan uitvoeren en er geen geschikte functie binnen het bedrijf van Dunlop gevonden is.
Dunlop heeft geen vergoeding aangeboden.
3.2 Kramer heeft verweer gevoerd. Kramer stelt hierbij dat haar van de ontstane situatie - voor zover deze al is komen vast te staan - in redelijkheid geen verwijt kan worden gemaakt nu transseksualiteit een geaardheid is, waar geen beslissing van haar aan ten grondslag ligt.
Kramer betwist niet dat zij met betrekking tot haar functie als productiemedewerkster blijvend arbeidsongeschikt is geworden. Kramer stelt dat er in verband met haar transseksualiteit sprake is van een opzegverbod omdat zij ziek is. Voorts is zij van mening dat Dunlop op geen enkele wijze aannemelijk heeft gemaakt dat er binnen het bedrijf geen passende werkzaamheden te vinden zijn, nu zij al geruime tijd fulltime werkzaamheden voor verschillende afdelngen van Dunlop verricht.
Kramer verzoekt voor het geval dat de arbeidsovereenkomst ontbonden wordt een vergoeding berekend volgens de kantonrechtersformule met correctiefactor C=2.
De beoordeling van het geschil
4. De kantonrechter is van oordeel dat de blijvende arbeidsongeschiktheid van Kramer om haar werkzaamheden uit te voeren een gewichtigde reden als bedoeld in artikel 7:685BW oplevert, tenzij er ander passend werk aanwezig is. Hierbij geldt als uitgangspunt dat de werkgever dient aan te tonen dat er geen passend werk voorhanden is. Dunlop is daar naar oordeel van de kantonrechter niet in geslaagd. Enerzijds heeft Dunlop de juistheid van haar stelling dat er geen passend werk beschikbaar is voor Kramer niet dan wel onvoldoende aangetoond. Anderzijds heeft Kramer onweersproken gesteld dat zij gedurende een half jaar fulltime allerhande werkzaamheden voor Dunlop heeft verricht, hetgeen aannemelijk doet zijn dat er in voldoende mate passend werk aanwezig is.
5. Nochtans zal de kantonrechter het verzoek toewijzen en de arbeidsovereenkomst ontbinden nu Dunlop ook ter rechtzitting nadrukkelijk het standpunt is blijven innemen dat zij van Kramer af wil, hetgeen er op wijst dat de arbeidsverhouding tussen beide partijen verstoord is geraakt, dan wel bij voortzetting nagenoeg zeker verstoord zal raken. Het feit dat Kramer arbeidsongeschikt is en dat er sprake zou zijn van een opzegverbod staat aan ontbinding van de arbeidsovereenkomst niet in de weg.
6. Nu Dunlop geen afdoende verkalring heeft gegeven voor het onstaan van de hiervoor bedoelde verstoring van de relatie, terwijl uit de stellingen van beide partijen niet kan worden afgeleid dat Kramer ter zake einig verwijt gemaakt kan worden, is het redelijk dat aan Kramer ten laste van Dunlop een vergoeding wordt toegekend. Rekening houdend met het feit dat Dunlop er enerzijds niet in is geslaagd aan te tonen dat er geen passend werk voor Kramer aanwezig is en anderzijds met het feit dat Kramer blijvend arbeidsongeschikt is voor de werkzaamheden waarvoor zij is aangenomen, van welke situatie Dunlop geen verwijt gemaakt kan worden, alsmede rekeening houdend met de duur van het dienstverband, de leeftijd van Kramer en de hoogte van het laatstvediende loon, aht de kantonrechter een vergoeding van €4.500 bruto redelijk.
7. Nu er een vergoeding aan Kramer wordt toegekend, zal aan Dunlop een termijn worden gegund om het verzoek in te trekken.
De kantonrechter acht, zowel bij intrekking als bij handhaving van het verzoekschrift, termen aanwezig om de proceskosten tussen partijen te compenseren.
BESLISSING
De kantonrechter:
ontbindt de tussen beide partijen bestaande overeenkomst per 15 oktober 2002 tenzij het onbindingsverzoek voor na te noemn datum wordt ingetrokken.
kent aan Kramer ten laste van Dunlop ter gelegnhied van voorgenoemde ontbinding een vergoeding toe ten bedrage van bruto €4.500, - ;
bepaalt dat Dunlop tot 8 oktober haar verzoek kan intrekken;
compenseert de proceskosten zodanig dat iedere partij de eigen kosten draagt.
Aldus gegeven te Beetsterzwaag en in het openbaar uitgesproken op 24 september 2002 door mr. P. Schulting, kantonrechter, in tegenwoordigheid van de griffier.
om het even ontopic te houden Dat is ook zo, mits dat allemaal op een normale/humane manier gebeurd, en dat gebeurd dus niet.....Mmm dan valt zo'n overalll nog wel te overzien om het even ontopic te houden
Ze gaan het mij moeilijk maken omdat ik geen nachten wil werken, waar ik trouwens ook niet voor aangenomen ben.
Wat betreft het niet aankunnen van het werk op zich zie ik helemaal geen problemen en vraag me dan ook af wat desbetrefende persoon bij dunlop voor werk heeft gedaan dat zij het niet meer aankon.....
Het werk wat ik trouwens nu doe komt niet overeen met mijn functieomschrijving. Ik ben service technicus en ik doe monteurs werk, zo kloppen er nog meer dingen niet, zo staat er in mijn contract dat ik een auto van de zaak heb, echter deze hebben ze mij afgenomen.
We zien wel waar het schip strand......
Groetjes, Amanda
-
Lisa met een S
- Moderator
- Berichten: 3650
- Lid geworden op: do aug 15, 2002 10:39
- Locatie: Boven de rivieren
- Contacteer:
Amanda,
Voordat je hier van schrikt, wil ik je op een paar punten wijzen: De lage vergoeding van de werknemer in het arrest hierboven, komt alleen omdat zij maar twee jaar bij het bedrijf heeft gewerkt -- de kantonrechtersformule is een maand voor elke dienstjaar. Dus, in jouw geval, zou je kunnen rekenen op minstens 13 maandsalarissen. Bovendien, met dit in hand, ben je vrijwel zeker van een correctiefactor van 1,125, dus met een beetje slim onderhandelen, moet het je lukken om minstens 15 maanden -- en met een beetje mazzel, zelfs 18 bruto maandsalarissen -- schadevergoeding hieruit te halen, mits je bereid was om eraf te zien van een zitting.
Groetjes,
Lisa
Voordat je hier van schrikt, wil ik je op een paar punten wijzen: De lage vergoeding van de werknemer in het arrest hierboven, komt alleen omdat zij maar twee jaar bij het bedrijf heeft gewerkt -- de kantonrechtersformule is een maand voor elke dienstjaar. Dus, in jouw geval, zou je kunnen rekenen op minstens 13 maandsalarissen. Bovendien, met dit in hand, ben je vrijwel zeker van een correctiefactor van 1,125, dus met een beetje slim onderhandelen, moet het je lukken om minstens 15 maanden -- en met een beetje mazzel, zelfs 18 bruto maandsalarissen -- schadevergoeding hieruit te halen, mits je bereid was om eraf te zien van een zitting.
Groetjes,
Lisa
If all else fails, buy new shoes
[quote="AmandaWat betreft het niet aankunnen van het werk op zich zie ik helemaal geen problemen en vraag me dan ook af wat desbetrefende persoon bij dunlop voor werk heeft gedaan dat zij het niet meer aankon.....
[/quote]
Ik was operator op de mengafdeling en produceerde per dag zo'n 50.000 kg rubbercompound, waarvan ongeveer 50% van de ingrediënten handmatig in de menger gegooid moesten worden. 25 ton per dag door je handen krijgen gaat een beetje moeilijk als 40% van je spierkracht verdwenen is.
[/quote]
Ik was operator op de mengafdeling en produceerde per dag zo'n 50.000 kg rubbercompound, waarvan ongeveer 50% van de ingrediënten handmatig in de menger gegooid moesten worden. 25 ton per dag door je handen krijgen gaat een beetje moeilijk als 40% van je spierkracht verdwenen is.
Het was me niet om het schrikeffect te doen. maar om aan te tonen hoe snel je je baan kwijt kunt zijn. Dat Amanda in een zelfde geval een veel hogere oprotpremie zou vangen is waar. Maar dan loopt ze ook het risico dat ze daarvan eerst een deel mag opeten voordat ze voor een ww uitkering in aanmerking komt. Als je het ontslag niet aanvecht, riskeer je helemaal je recht op ww.Lisa met een S schreef:Amanda,
Voordat je hier van schrikt, wil ik je op een paar punten wijzen: De lage vergoeding van de werknemer in het arrest hierboven, komt alleen omdat zij maar twee jaar bij het bedrijf heeft gewerkt -- de kantonrechtersformule is een maand voor elke dienstjaar. Dus, in jouw geval, zou je kunnen rekenen op minstens 13 maandsalarissen. Bovendien, met dit in hand, ben je vrijwel zeker van een correctiefactor van 1,125, dus met een beetje slim onderhandelen, moet het je lukken om minstens 15 maanden -- en met een beetje mazzel, zelfs 18 bruto maandsalarissen -- schadevergoeding hieruit te halen, mits je bereid was om eraf te zien van een zitting.
-
Lisa met een S
- Moderator
- Berichten: 3650
- Lid geworden op: do aug 15, 2002 10:39
- Locatie: Boven de rivieren
- Contacteer:
De meeste advocaten hebben ervaring in het vinden van een constructie, waarbij je formeel het ontslag aanvecht, maar toch buiten de rechtszaal tot een schikking overeenkomt, dat je aan een rechter voor kunt leggen, en daarmee je volledige WW uitkering veiligstelt. Het komt regelmatig en veelvuldig voor.
Verder wil ik opmerken, dat, uit het vonnis en vaststellen van de correctiefactor, valt af te leiden, dat, in de ogen van deze kantonrechter, bij de werknemer niets te verwijten viel in dit ontslag. Echter werd de eis van een correctiefactor van 2 onredelijk geacht. Dat de correctiefactor 1,125 is, kan meerdere redenen hebben -- mogelijk werd de werknemer gestraft voor een, in de ogen van de rechter, onredelijke eis, en anders was een factor van 1,5 billijk geacht. Ook mogelijk, was dat de werkgever kon bewijzen, dat hij ter goede trouw heeft gehandeld, en alles in zijn macht heeft gedaan om een passende werkplek binnen zijn bedrijf te vinden, maar dat de economische conjunctuur dat voorkwam. In het huidige economische klimaat, zou een veel hogere correctiefactor alleen toegekend worden voor direct en duidelijk verwijtbare gedrag door de werkgever. Duidelijkheid hierover wordt niet verschaft in het vonnis.
Lisa
Verder wil ik opmerken, dat, uit het vonnis en vaststellen van de correctiefactor, valt af te leiden, dat, in de ogen van deze kantonrechter, bij de werknemer niets te verwijten viel in dit ontslag. Echter werd de eis van een correctiefactor van 2 onredelijk geacht. Dat de correctiefactor 1,125 is, kan meerdere redenen hebben -- mogelijk werd de werknemer gestraft voor een, in de ogen van de rechter, onredelijke eis, en anders was een factor van 1,5 billijk geacht. Ook mogelijk, was dat de werkgever kon bewijzen, dat hij ter goede trouw heeft gehandeld, en alles in zijn macht heeft gedaan om een passende werkplek binnen zijn bedrijf te vinden, maar dat de economische conjunctuur dat voorkwam. In het huidige economische klimaat, zou een veel hogere correctiefactor alleen toegekend worden voor direct en duidelijk verwijtbare gedrag door de werkgever. Duidelijkheid hierover wordt niet verschaft in het vonnis.
Lisa
If all else fails, buy new shoes
Hoi
Ik heb een paar jaar geleden in hetzelfde schuitje gezeten (al was er een andere oorzaak).
En er is mij toen verzekerd dat (zolang het ontslag niet aan mij te wijten zou zijn) de premie niet in mindering gebracht zou worden op een uitlering, maar mede diende ter aanvulling tot je gebruikelijke inkomen.
Dus had ik als eis gesteld, dat in de formulering werd opgenomen dat mij geen enkel verwijt te maken was betreffende het ontslag (wat ook echt zo was; later bleek dat ze gingen fuseren en eerst 30 individuen kwijt wilden)
Ik heb een paar jaar geleden in hetzelfde schuitje gezeten (al was er een andere oorzaak).
En er is mij toen verzekerd dat (zolang het ontslag niet aan mij te wijten zou zijn) de premie niet in mindering gebracht zou worden op een uitlering, maar mede diende ter aanvulling tot je gebruikelijke inkomen.
Dus had ik als eis gesteld, dat in de formulering werd opgenomen dat mij geen enkel verwijt te maken was betreffende het ontslag (wat ook echt zo was; later bleek dat ze gingen fuseren en eerst 30 individuen kwijt wilden)
Cyn.
Dat is inderdaad wel erg veel op een dag.....Ik was operator op de mengafdeling en produceerde per dag zo'n 50.000 kg rubbercompound, waarvan ongeveer 50% van de ingrediënten handmatig in de menger gegooid moesten worden. 25 ton per dag door je handen krijgen gaat een beetje moeilijk als 40% van je spierkracht verdwenen is.
Dus als alles op mijn werk fout zou gaan kan ik het beste maar gelijk een advocaat inschakelen... hoop niet dat het nodig is want ik werk best wel graag maar dan wel op een leuke manier....De meeste advocaten hebben ervaring in het vinden van een constructie, waarbij je formeel het ontslag aanvecht, maar toch buiten de rechtszaal tot een schikking overeenkomt, dat je aan een rechter voor kunt leggen, en daarmee je volledige WW uitkering veiligstelt. Het komt regelmatig en veelvuldig voor.
Groetjes, Amanda
Das toch al gauw een FFSje waard. Of een SRS MET binnenste schaamlippen in ThailandLisa met een S schreef:Bovendien, met dit in hand, ben je vrijwel zeker van een correctiefactor van 1,125, dus met een beetje slim onderhandelen, moet het je lukken om minstens 15 maanden -- en met een beetje mazzel, zelfs 18 bruto maandsalarissen -- schadevergoeding hieruit te halen, mits je bereid was om eraf te zien van een zitting.
-
racine
- dagelijks aanwezig
- Berichten: 199
- Lid geworden op: za jan 05, 2002 1:00
- Locatie: Kop van Drenthe
- Contacteer:
Hoi Amanda,
Beleg e.e.a. in een stamrecht bv, je kunt dan bv op je 65ste de uitbetaling laten plaats vinden, doorgaans zit je dan in een lagere belastingschijf. (bv van 50% naar 35% of zoiets) Als je het geld direct ontvangt gaat zo'n beetje de helft aan belasting verloren. Een ander voordeel is dat het relatief lang staat te renderen, waardoor het bedrag fors zal toenemen. Ik ken voorbeelden van 50.000 inleg en uitbetalingen op 65e jaar van minimaal 2 ton, heb je gelijk je woning vrij van hypotheek en kun je leuke dingen doen op je oude dag. Ik heb zelf zo'n 10 jaar geleden iets dergelijks meegemaakt bij een groot bedrijf waar een reorganisatie plaats vond met gedwongen ontslagen. Via de kantonrechter zijn er destijds goede zaken geregeld. (stamrecht bv en een door de werkgever betaald outplacement traject van 2 jaar)
Veel sterkte gewenst, want het is geen leuke periode waarin je nu zit.
Met vriendelijke groet,
Racine
Beleg e.e.a. in een stamrecht bv, je kunt dan bv op je 65ste de uitbetaling laten plaats vinden, doorgaans zit je dan in een lagere belastingschijf. (bv van 50% naar 35% of zoiets) Als je het geld direct ontvangt gaat zo'n beetje de helft aan belasting verloren. Een ander voordeel is dat het relatief lang staat te renderen, waardoor het bedrag fors zal toenemen. Ik ken voorbeelden van 50.000 inleg en uitbetalingen op 65e jaar van minimaal 2 ton, heb je gelijk je woning vrij van hypotheek en kun je leuke dingen doen op je oude dag. Ik heb zelf zo'n 10 jaar geleden iets dergelijks meegemaakt bij een groot bedrijf waar een reorganisatie plaats vond met gedwongen ontslagen. Via de kantonrechter zijn er destijds goede zaken geregeld. (stamrecht bv en een door de werkgever betaald outplacement traject van 2 jaar)
Veel sterkte gewenst, want het is geen leuke periode waarin je nu zit.
Met vriendelijke groet,
Racine
Als privacy illegaal wordt, zullen slechts illegalen privacy hebben.
Ja van mij ook trouwens. Ik maakte wel een quasi grappige opmerking maar vind het ook heel vervelend voor je dat het niet lekker loopt. Werk is een stuk zekerheid wat je liever niet kwijtraakt. Ik zit al drie jaar zonder en hoewel ik het ook wel prettig vond dat ik mijn transitie thuis door kon maken schrok ik verschrikkelijk dat ik mijn werk kwijtraakte erdoor. Maar ook daar is overheen te komen en zo te zien nog met een leuk bedragje ook. Elk nadeel heb so sijn voordeel. Dus mocht het allemaal minder gaan dan je verwacht had dan ga je gewoon voor dat bedrag en begin je na je transitie gewoon ergens anders. Kun je misschien ook nog een opleiding doen naar een vrouwelijkere job als je daar behoefte aan hebt. Anyway veel succes en sterkte.racine schreef:Veel sterkte gewenst, want het is geen leuke periode waarin je nu zit.
Met vriendelijke groet,
Racine
Oeps ben ik weer, maar als geboren vrouw heb ik toch zo mijn gedachten dat ' kleren de vrouw ' maken . Ik vind het heel belangrijk en fijn om super vrouwelijke kleding tedragen .Daarmee bedoel ik lange rokken en leuke bloesjes .Broeken draag ik helemaal niet , vind het gevoel van een rok veel prettiger .Wanneer ik sommige vrouwen zie in leggings en strakke t-shirts en zeer stevig gebouwd vraag ik mij af, hoe kunnen zij zich zo onvoordelig kleden .groetjes, Elsa