Vanavond na afloop van een toneelvoorstelling waarin zowel een als jongen vermomd meisje als een dochter van een transeksueel in voorkwam voor het eerst een normaal gesprek gevoerd over transeksualiteit met mijn partner.
Een 'meisje' dat jarenlang bij mijn zoon in de klas heeft gezeten blijkt transeksueel te zijn. Volgens mijn partner waren ze al met de operaties begonnen, maar zo snel gaat dat volgens mij niet. (Eindelijk een onderwerp waar ik over mee kon praten). Hij zal wel pubertijdremmers toegediend krijgen, en eventueel hormonen, maar operaties zullen ze nog wel een paar jaar mee wachten.
Het blijkt nu dat mijn zoon ook al jaren weet dat 'ze' liever een jongen is en dat dat normaal geaccepteerd werd in zijn klas.
Zo konden we rustig doorkeuvelen, over hoe onnadenkend het van de school was geweest om hem bij het kamp bij de meisjes-meisjes in te delen in plaats van bij de jongens of eventueel misschien bij de jongensachtige meiden.
Ik vond het een openbaring dat transeksualiteit (en dat nog wel bij kinderen) zo dichtbij stond zonder dat ik daar iets van had gemerkt.
Irene
Kinderen
Moderator: Moderators